شناسایی عوامل درونی تاثیرگذار بر ریسک اعتباری بانک‌ها
(ارزیابی ریسک اعتباری مشتریان بانک‌ها)
پس از اعتبارسنجی تعیین کمیت ریسک اعتباری، اختصاص اعداد قابل اندازه گیری و قابل مقایسه با احتمال پیش فرض یا ریسک گسترش، یک مرز مهم در امور مالی مدرن است. عواملی که بر ریسک اعتباری تاثیر می‌گذارد از معیارهای مربوط به وام گیرنده، مانند نسبت بدهی، استعلام بانکی، استعلام وام، اعتبار سنجی چک، اعتبارسنجی بانک و رتبه اعتباری من گرفته تا ملاحظات بازار مانند رشد اقتصادی، متغیر است. ایده این است که بدهی‌ها می‌توانند به طور عینی ارزیابی و پیش بینی شوند تا بانک را در مقابل ضرر مالی محافظت کنند.
متغیرهای شناسایی عوامل درونی تاثیرگذار بر ریسک اعتباری بانک‌ها
چندین متغیر اصلی برای در نظر گرفتن وجود دارد: سلامت مالی وام گیرنده، شدت عواقب پیش فرض برای وام گیرنده و طلبکار، اندازه اعتبار سپرده، روند زمانی در نرخ‌های پیش فرض و انواع ملاحظات کلان اقتصادی. در بین همه عوامل احتمالی، سه مورد به طور مداوم با داشتن رابطه همبستگی قوی‌تر با ریسک اعتباری شناخته می‌شوند.
احتمال پیش فرض
احتمال پیش فرض، که بعضا به عنوان POD یا PD مخفف می‌شود، بیانگر این احتمال است که وام گیرنده توانایی مالی برای پرداخت بدهی‌های برنامه ریزی شده نخواهد داشت. برای وام گیرندگان فردی، احتمال پیش فرض بیشتر به عنوان ترکیبی از دو عامل بیان شده است: نسبت بدهی به درآمد و اعتبار. شرکت اعتبارسنجی رتبه بندی مالی، احتمال پیش فرض برای اشخاصی را که اسناد بدهی از قبیل اوراق شرکت‌های بزرگ را صادر می‌کنند، تخمین می زنند. به طور کلی، POD های بالاتر با نرخ بهره بالاتر و پرداخت‌های کمتری برای وام مطابقت دارند. وام گیرندگان با استعلام وام و تعهد وثیقه در مقابل دریافت وام می‌توانند در به اشتراک گذاشتن خطر پیش فرض کمک کنند.
ضرر پیش فرض
دو وام گیرنده با رتبه اعتباری یکسان و نسبت بدهی به درآمد را تصور کنید. نفر اول وام 5 میلیون تومانی و نفر دوم وام 50 میلیون تومانی را می‌گیرد. حتی اگر فرد دوم 100 برابر درآمد بیشتر از نفر اول داشته باشد، اعطای وام به او خطر بزرگی را نشان می‌دهد. دلیلش این است که وام دهنده در صورت پیش فرض وام 50 میلیون تومانی، پول بیشتری را از دست می‌دهد. این اصل زیربنای خسارت داده شده به طور پیش فرض یا LGD عامل تعیین کننده خطر و ریسک اعتباری است.
ضرر به طور پیش فرض به نظر می‌رسد یک مفهوم ساده است، اما در واقع هیچ روش جهانی برای محاسبه LGD وجود ندارد. بیشتر وام دهندگان LGD را برای هر وام جداگانه محاسبه نمی‌کنند. در عوض، آنها مجموعه‌ای از وام‌ها را مرور می‌کنند با استعلام وام به عنوان مثال استعلام وام مسکن و.. و میزان مواجهه با ضرر را تخمین می‌زنند. چندین عامل می‌توانند LGD را تحت تاثیر قرار دهند، از جمله هرگونه وثیقه در وام و توانایی قانونی برای پیگیری وجوه پیش فرض از طریق ورشکستگی.
قرار گرفتن در معرض ضرر پیش فرض
شبیه به LGD، قرار گرفتن در معرض پیش فرض یا EAD، ارزیابی میزان مواجهه با ضرر است که یک وام دهنده در هر زمان از زمان در معرض آن قرار دارد. حتی اگر EAD تقریبا همیشه در رابطه با یک موسسه مالی مورد استفاده قرار گیرد، میزان قرار گرفتن در معرض کل مفهوم مهمی برای هر فرد یا نهاد با اعتبار گسترده است. فرمول EAD معمولا با ضرب هر تعهد اعتباری با درصد مشخصی که برای جزئیات خاص هر تعهد تنظیم شده است، محاسبه می‌شود.